به نقل از «پارسینه»

جراحی پلک چیست و چگونه انجام می شود؟

تاریخ انتشار: ۳۰ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۷۱۸۱۶۱

به جرات می‌توان از چشم‌ها به عنوان مهمترین عضو صورت نام برد. چشم‌ها نسبت به دیگر اجزای صورت اثرگذاری بیشتری بر روی حالات روحی و جسمی فرد دارند. چشم‌ها به راحتی می‌توانند شادابی، خستگی، دلواپسی، ناراحتی و پیری را به مخاطب منتقل کنند.

اما گاهی پف دور چشم، افتادگی پلک یا ابرو، چهره شما را همیشه خسته و پیر نشان می‌دهد که برای رفع آن و جوانسازی، عمل جراحی پلک یا بلفاروپلاستی مناسب است لذا با توجه به اهمیت موضوع خبرنگار ما در این باره با دکتر داریوش دائر، متخصص پوست و مو بررسی کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی در این باره می‌گوید: با افزایش سن، ماهیچه‌های اطراف چشم ضعیف می‌شوند و پوست نیز شل می‌شود و انعطاف خود را از دست می‌دهد.

این حالت موجب تجمع چربی در پلک بالا و پایین و در نتیجه افتادگی پلک و پف زیر چشم می‌شود. علاوه بر مسن‌تر به نظر رسیدن، پوست اضافی اطراف چشم‌ها می‌تواند دید محیطی را کاهش دهد. دکتر دائر خاطرنشان کرد: عمل جراحی پلک که بلفاروپلاستی نام دارد، عمل جراحی سرپایی است که با برداشتن پوست اضافه و شل شده، مشکلات ایجاد شده در دید را از بین می‌برد و موجب ایجاد ظاهری جوان‌تر در فرد می‌شود.

این متخصص پوست و مو عنوان کرد: بلفاروپلاستی می‌تواند در پلک پایین، بالا یا هر دو و همزمان با دیگر جراحی‌های زیبایی مثل لیفتینگ یا جوانسازی پوست با لیزر انجام شود. انجام این عمل تغییر شگرفی در چهره ایجاد کرده و در کاهش اثرات افزایش سن نقش قابل توجهی دارد.

وی در پاسخ به این پرسش که " چه مواردی به کمک بلفاروپلاستی حل می‌شوند"، اظهار کرد: حلقه‌های سیاه زیر چشم، پف اطراف چشم، پوست اضافی روی پلک بالا یا پایین، چین و چروک زیر چشم، فرورفتگی زیاد در ناحیه مجرای اشکی، افتادگی پلک به خصوص اگر بینایی را تحت تاثیر قرار دهد، ناراحتی و سوزش ناشی از سایش لایه‌های چین خورده پوست، کاهش میدان دید ناشی از جمله عوارض افتادگی پلک است، درمان می‌شود.

دکتر دائر ابراز داشت: از جمله شرایطی که باید برای انجام بلفاروپلاستی مورد توجه قرار گیرد این است که این عمل معمولا در افراد بالای ۳۵ سال که یک یا تعداد بیشتری از موارد بالا را دارند انجام می‌شود. افرادی که تحت بلفاروپلاستی قرار می‌گیرند باید از نظر جسمی سالم باشند و هیچ گونه مشکلات جدی چشمی یا خشکی چشم نداشته باشند.

این متخصص پوست و مو مطرح کرد: دوره بهبودی بعد از بلفاروپلاستی کوتاه است. تورم و کبودی اطراف چشم بعد از جراحی طبیعی است و به مرور بعد از یک یا دو هفته کاملا از بین می‌رود. وی توضیح داد: نتیجه جراحی پلک طولانی مدت است و فقط یکبار انجام آن در طول زندگی کافی است. با توجه به ادامه روند پیری، افتادگی ابرو نیز ممکن است اتفاق بیفتد که پوست اضافی روی پلک بالایی ایجاد می‌شود که در این حالت لیفتینگ ابرو پیشنهاد می‌شود و نباید بلفاروپلاستی دوم انجام شود.

دکتر دائر می‌گوید: بلفاروپلاستی بسته به مکان و میزان بافتی که باید برداشته شود، کمتر از دو ساعت زمان نیاز دارد. بعد از ریکاوری، فرد می‌تواند به منزل بازگشته و دوره بهبودی خود را سپری کند. این متخصص ادامه داد: پس از عمل بلفاروپلاستی، جهت جلوگیری از خشک شدن چشم‌ها باید از یک کرم نرم کننده استفاده کرد. این کرم ممکن است به طور موقت دید را تار کند. همچنین امکان دارد بعد از جراحی، فرد علائمی مانند اشک ریختن شدید، حساسیت به نور و دوبینی را نیز تجربه کند.

در چند روز اول، محل جراحی قرمز است و پلک‌ها متورم و بی حس خواهند بود. تورم و کبودی چشم نیز می‌تواند در هفته اول مشاهده شود که استفاده از کمپرس سرد و بسته‌های یخ در کاهش تورم بسیار موثر است. وی افزود: پس از جراحی پلک بعد از عمل معمولاً درد کمی وجود دارد که برای رفع درد‌های متوسط ممکن است دارو‌های مسکن مانند استامینوفن تجویز شود. باید توجه داشت که از مصرف ایبوپروفن، آسپرین، ناپروکسن و دیگر دارو‌ها که احتمال خونریزی را افزایش می‌دهند، خودداری کرد. بعد از حدود ۴ تا ۵ روز بخیه‌ها برداشته می‌شوند. این متخصص پوست و مو متذکر شد:

در چند روز اول پس از جراحی پلک رعایت برخی دستورالعمل‌ها از جمله خودداری از تحرک زیاد، برداشتن وزنه‌های سنگین، شنا کردن، ایروبیک و دویدن، استفاده از عینک‌های آفتابی برای محافظت از پوست پلک‌ها در مقابل نور خوشید و باد، قرار دادن سر بالاتر از سینه هنگام خواب، انجام دقیق و صحیح دستورالعمل‌های پزشک در مورد تمیز کردن پلک ها، استفاده از قطره‌های چشم و یا استعمال کرم و مراجعه به پزشک در صورت نیاز‌ می‌تواند مفید باشد.

دکتر دائر در پایان گفت: روش عمل بلفاروپلاستی بدین صورت است که عمل با بی حسی موضعی و سرپایی قابل انجام است و نیاز به بستری شدن نیست و محل برش در پلک فوقانی در چین پلکی و در پلک تحتانی درست زیر خط مژه و یا داخل چشم است و کاملا پنهان و پوشیده می‌باشد و اثری از خود به جای نمی‌گذارد.

منبع: آفتاب یزد

منبع: پارسینه

کلیدواژه: افتادگی پلک جراحی پلک سبک زندگی پارسی خبر پف دور چشم بلفاروپلاستی متخصص پوست و مو افتادگی پلک اطراف چشم جراحی پلک چشم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۷۱۸۱۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کبد چرب و دردسرهایش

آفتاب‌‌نیوز :

«امروزه در جهان کبد چرب به یک بیماری اپیدمی و همه‌گیر تبدیل شده به طوری که از هر ۱۰ نفر در جهان یک نفربه آن بیماری مبتلاست. در ادامه به بررسی این بیماری خواهیم پرداخت.

کبد چرب چیست؟

بیماری کبد چرب به دلیل تجمع چربی مازاد در کبد ایجاد و اغلب در افرادی دیده می‌شود که اضافه وزن دارند یا چاق هستند. کبد چرب معمولاً در مراحل اولیه آسیبی ایجاد نمی‌کند و علایمی ندارد، اما در صورت بدتر شدن می‌تواند منجر به آسیب جدی به کبد شود.

علت بیماری کبد چرب

کبد چرب می‌تواند ناشی از مصرف زیاد الکل باشد، اما بیشتر افراد مبتلا به این بیماری دچار بیماری نوع غیرالکلی هستند که ناشی از مصرف الکل نیست. عواملی که در ایجاد این بیماری نقش دارد، عبارت‌اند از:

فشار خون بالا

افزایش کلسترول و تری گلیسیرید خون

ابتلا به دیابت نوع ۲

اضافه وزن و چاقی به‌خصوص در اطراف شکم

برخی افراد به دلایل دیگری مثل سندروم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)، هپاتیت B مزمن، هپاتیت C مزمن، بیماری هموکروماتوز و عوارض جانبی برخی دارو‌ها به کبد چرب مبتلا می‌شوند.

انواع کبد چرب غیر الکلی

کبد چرب ساده یا استئاتوز (کبد چرب گرید یک): در این مرحله سلول‌های چربی شروع به رسوب در کبد می‌کنند. در کبد چرب گرید یک هیچ التهاب یا زخمی وجود ندارد.

استئاتوهپاتیت غیر الکلی (کبد چرب گرید۲): این مرحله زمانی رخ می‌دهد که تجمع چربی در سلول‌های کبد با التهاب همراه باشد.

فیبروز (کبد چرب گرید۳): این مرحله زمانی اتفاق می‌افتد که بافت اسکار پایدار در کبد و در رگ‌های خونی اطراف کبد وجود داشته باشد. در کبد چرب گرید ۳ کبد می‌تواند به درستی عمل کند.

سیروز کبدی (کبد چرب گرید۴): در این مرحله کبد به درستی کار نمی‌کند و علایمی مانند زرد شدن پوست و سفیدی چشم‌ها و درد مبهم در سمت راست پایین دنده‌ها شروع می‌شود.

علایم کبد چرب

کبد چرب دارای این علایم است:

درد شکم

از دست دادن اشتها

کاهش وزن

ضعف یا خستگی

حالت تهوع

خارش پوست

زردی پوست و چشم

کبودی پوست و خون ریزی آسان

ادرار تیره‌رنگ

تغییر رنگ مدفوع

تجمع مایع در شکم (آسیت)

تورم پا‌ها

خوشه‌های قابل مشاهده از رگ‌های خونی زیر پوست

بزرگ شدن سینه در مردان

سرگیجه

درمان و پیشگیری

درمان کبد چرب بستگی به علت آن دارد، بعضی از انواع آن ممکن است نیازی به درمان نداشته باشد. اصلاح سبک زندگی علاوه بر درمان می‌تواند باعث پیشگیری از این بیماری شود.

اجتناب از مصرف الکل و دیگر مواد سمی: پرهیز از مصرف الکل، ضروری‌ترین بخش کنترل کبد چرب الکلی است. همچنین بیماران باید از مصرف دارو‌هایی مثل کورتیکواستروئید‌ها که باعث آسیب به کبد می‌شود، اجتناب کنند.

رژیم غذایی: رژیمی با چربی تعدیل شده برای پیشگیری از کبد چرب توصیه می‌شود.

کاهش وزن: کاهش وزن می‌تواند باعث کاهش مقدار چربی جمع شده در کبد شود.

ورزش: ورزش منظم برای بهبود این بیماری، مفید و روشی مناسب برای کاهش کلسترول و تری گلیسیرید خون است.

دارودرمانی تحت نظر پزشک: دارو‌هایی که برای درمان مقاومت انسولین استفاده می‌شود، می‌تواند مفید باشد.

گیاه خار مریم (Milk Thistle): خار مریم گیاهی است که برای درمان بیماری‌های کبدی استفاده و باعث افزایش تولید آنزیم‌های آنتی اکسیدانت می‌شود که به کبد برای شکستن و دفع مواد سمی کمک می‌کند. همچنین این گیاه ممکن است باعث افزایش تولید سلول‌های کبدی جدید شود. البته مصرف آن باید تحت نظر پزشک باشد.

برای بیمارانی به بیماری کبد چرب گرید ۲ مبتلا هستند، بهترین راه درمان، تغییر سبک زندگی است. با خوردن غذا‌های کم چرب و افزایش فعالیت بدنی می‌توانید بیماری خود را درمان و هر چند وقت یک بار با پزشک متخصص مشورت کنید.»

منبع: روزنامه خراسان